Blog o przyrodzie, naturze, śpiewaniu, historii

Choć mieszkałem kilka dobrych lat w Dęblinie to nigdy nie byłem pod mostem kolejowym na Wiśle. Przyszło po 11 latach naprawić tą lukę i dzisiaj z rana przed pracą udałem się w jego stronę. To bardzo stary most, budowany 1885 roku był 3 razy wysadzany i tyleż samo odbudowywany.Przeszedł zmianę konstrukcyjną w 1929 roku z układu prostego do parabolicznego znanego dzisiaj. Linia kolejowa, którą dźwiga na barkach to 26. Rankiem jak zaczęło słońce nieśmiało wychodzić i zaczynać dzień - most robi piorunujące wrażenie. Żadne zdjęcia czy filmy tego nie oddadzą.Sam dojazd do niego jest bardzo urokliwy, za torami przy pomniku skręcamy w lewo, mijamy w oddali Bramę Lubelską - jedną ocalałą oryginalną Twierdzy Dęblin i w szpalerze drzew przy samej jednostce wojskowej dojeżdzamy do podpór mostu. Jak już u Twierdzy wspomniałem to powiem tylko, że w internecie można poczytać całą historię i iej i Dęblina ,początków budowy,czasu jej świetności i jej zmierzch i zapomnienie.... Dla mnie to bardzo tragiczne miejsce, miejsce obozu 307, gdzie w latach 41-44 zgnineło w około 80 tysięcy jeńców głównie radzieckich, francuskich, włoskich.Także to miejsce jest naznaczone ludobójstwem i bestialstwem oprawców niemieckich.

Wróćmy do czasu pokoju i do mostu i Wisły. Teren zalewowy i grąd przy samej rzecze po lewo, po prawo jednostka wojskowa, która ciągnie się do mostu samochodowego. Nad brzegiem już w połowie zanurzona krypa. Kłębią się kolory wstającego dnia zmieszane z wiślanym grafitem wpadającym w ciemny fiolet. Długo stałem i wpatrywałem się w ten spektakl ,gdzie w końcu dzień zaczął wygrywać z nocą, gdzie tajemniczość poddaje się jasności. A Wisła ta królowa rzek choć płytka majestatycznie obmywa brzegi dęblińskiej twierdzy, kryjąc w swoim nurcie nie jedną ciekawostę i tajemnicę, którą zabrała wiek temu. ...

Wczoraj (w niedzielę 14.10) odbył się festiwal biegowy w Lublinie. Mówię o II Lotto Półmaratonie oraz biegach dzieci. Ukończyło go 705 zawodników.Zapisanych dużo, dużo więcej. Coś tam się porobiło, że gdzieś nie dojechali albo pojechali na inne biegi (choćby zamykający koronę półmaratonów Kraków). Tak czy tak grupa moja biegowa MR i przyjaciele dopisali i stawiliśmy się na Arenie już przed ósmą by odebrać pakiety. Bieg mój był już ustalony dawno - biegnę z Dorotką z Bełżyc by potowarzyszyć jej w pierwszym Półmaratonie na zawodach. Także na spokojnie i by nie odczuła za bardzo trudu biegu. A przeca niedawno zaczęła biegać i jako babcia już dalej zacięcia jej nie brakuje i wigoru. Dołączyła do nas Aga, ale po kilku kilometrach nabrała już własnego tempa i poszybowała ..... A co do biegu ? 

Biegło się wspaniale i kilometry leciały jeden za drugim. Był czas na zwiedzanie, był czas na rozmowę, był czas na wschuchanie się w siebie. Pogoda dopisała, humory także, dlatego musiało się udać. Dziekuję wszystkim za trzymanie kciuków,za dobre słowa i za spotkanie.

2:23 [h] to czas naszego wspólnego biegu na 21 km .

W końcu przyszedł ten wieńczońcy dla mojej całości imprezy  zwanej Korona Polskich Połmaratonów.Pięć biegów - pięc wyrzeczeń. Pięć przygód,pięć rozłąk z rodziną,pięć 21 km do pokonania,pięć medali,pięć wzruszeń,pięć bóli,pięć zwątpień,pięć tylko pięć. Szczerze więcej bym nie biegł ,bardzo nie pomyślana dla nas z Lubelskiego impreza. Wszystko prawie w"wokół" Wielkopolski. Biegi jak to biegi - jedne łatwiejsze, drugie w upale,trzecie w nocy.Najmilej wspominam ten z Białegostoku. Szybko z głowy wyparuje mi Wrocław. Gniezno i Warszawa w środku.Piła z racji sentymentu bo ileż to razy tam bywałem prawie najlepsza.Najsmaczniej dawali na trasie we Wrocławiu i Warszawie.Najskromniej w Pile tylko woda. Klimat - Wrocław,łatwość trasy - Gniezno - nuda i dłużyzna. Piła pętlowy raj jak ktoś lubi.Białystok i jego Branickich Pałac wgniata ,historia żywa,cudowna.Zagbany ,atrakcyjny ,taki na wyciągnięcie ręki. 

I na koniec takie za trzy dyszki exstra przecież Medalik - jak z odpustu .Widziałem jak się stacza koncepcja i kreatywność tworzących ten medal korony...w tym roku taki mały - tak nie wiele mówi .Tak ginie wśród tych z biegów. A wiadomo - Bachus Białostocki wygrał w cuglach! Dlatego uważam ,że te zwieńczenie PM powinno być na wypasie z pierd.... a tu takie wypłakane maleństwo. Trudno . 

Było zawsze miło biec każdy z tych biegów. Bo zawsze biegłem z kimś z MR a bardzo często w Wojtkiem. I jemu należą się brawa i pokłon. Wspaniały człowiek,skromny, cichy ,mądry. Zrobił mi prezent tą wieszakiem w kształcie Polski. Mało juz takich ludzi! Dziekuję Wojtku!

Pieśni ,które wywarły na mnie ogromne wrażenie. Wiekszość jest zza Buga......zza Donu.....zza Wołgi....

Dziś pieśń Ach Ty Step Szeroki.......

Ach ty step szeroki

Miejcie zawsze jakiś cel. Nawet jak się noga podwinie czy zwątpicie - to niech ON będzie zawsze z tyłu głowy. Niech wam wierci w głowie,niech nie daje spać,niech będzie.... Ja troszkę spadłem z wagi ,ale jako cel mam 85 kg a to jeszcze długa droga...

Poranek słoneczny i zachęcający do życia.Dobre śniadanie i do boju.Życzę wam samych cudowności !

O tym bieganiu swego czasu i w sumie non stop  pisałem na FB. Dziś tylko esencja i treść ważna dla mnie. 

Dla w wielu odłonach....

Dla zdrowia,dla samopoczucia,dla relacji międzyludzkich,dla poczucia przynależności,dla zbudowania swojej wartości,dla podbudowania własnego Ego,dla znalezienia drugiej połówki,dla bycia modnym,dla bycia młodszym,dla bycia sprawniejszym,dla bycia zauważonym,dla wyników,dla pieniędzy,dla sławy,dla kogoś,dla siebie,na pokaz,dla realizacji celów

Zabiera w wielu odsłonach....

Zabiera czas,zabiera pieniądze,zabiera czas na realcje w rodzinie,zabiera chęci do działania,zabiera energię,zabiera żonę,dziewczynę,zabiera własne myślenia,zabiera możliwości rozwoju w innych dziedzinach ,zabiera często empatię do ludzi,zabiera zdrowe współzawodowstwo na rzecz tego złego,zabiera potrzeby swoich bliskich,zabiera spokojny sen bliskim,zabiera zdrowie,zabiera umiejętność bycia asertywnym też.....

Czy w końcu warto ?

Warto w granicach odpowiedzialności za rodzinę i siebie.

Nic tak mojego oka nie cieszy jak widok facelii w połwie paździenika w pełnym rozkwicie. Tak jest - kwietnie kolejny raz i pszczoły ,bąki co już niemarawo latają bo im zegar biologiczny podpowiada - by już spać .... Rankiem była potrzeba udać się do lekarza w Końskowoli i znalazłem dla swojego botaniczno-historycznego oka raj a zarazem smutek. Bo cieszy ,że przyroda dalej się troszy i pięknieje choć już w końcu paździerz a smutek przeszywa jak widzę tak zaniedbaną plebanię popadającą w riunę i pałac byłych właścicieli Końskiej  Woli ,gdzie reklamy mebli niszczą cały jego urok.A miał być remotowany a tak straszy z zewnatrz i gdyby nie tablica to wiekszość uznała by go jako walącą się chałupę przy drodze. Tak to zabytki świeckie są remontowane i tak się o nie dba. Przy tym kościół św. Anny ,który położony jest po drugiej stronie drogi pięknie bryluje swoimi ilouminacjami i po generalnym remoncie . Trzeba pamiętać ,że owy dwór Tęczyńskich już w XVIII w był plebanią. Jest to dwór z XVI wieku ,czyli starszy niż sam kościół św. Anny. Udeża mnie ta "niesprawiedliwość" dziejowa i różnie traktowanie zabytków. Liczę jednak na to ,że uda się mi dożyć tej chwili ,gdzie i pałac zostanie wyremontowany........

A teraz czas na maliny...

i pięknie kwitnącą facelię 

Ile ja bym dał się z nim zamienić....oj ile.... a Wy ?