Poezja ma
Jakaż przejmująca cisza nad grobem się ściele,
krzyż pochylony zwrócony na ziemie ?!
Czemuż takiś samotny krzyżu człowieczy?
Czemuż pamięci ludzi w nicość odwleczy
To pamiątka po człeku,co życie swe przeżył
jak mógł najlepiej - pamięci nas nie mierzył....
Pamięć nasza wątła ,nie mający wiary
Dla tych co samotnie,skromnie umierali.
A Krzyż dalej od lat pochylony będzie
Póki go nasze sumienie i pamięć nie zdobędzie
Miejmy w sercu Boga Miłościwego
Dajmy tym samotnym krzyżom najlepsze z siebie samego...