Chwila nad myślami kaplica Borowa

Rekolekcje za nami. Misjonarze powrócili do swoich macierzy. Zrobili co mogli, na miarę siebie , na miarę możliwości, na miarę tych czasów. A gdzie misjonarzy nie było to parafie "pożyczały" sobie duchownych. Często zapraszano braci zakonnych , którzy ochoczo opowiadają i prawią o duchowych przeżyciach tych dni przed narodzeniem. Napominają , uczulają, proszą i niekiedy nakazują. Ile z tych słów jest szczerych? ile tych słów jesteśmy w stanie przyjąć i zrozumieć? Ile jesteśmy w stanie zmienić ? zmienić siebie? Zajrzeć w sobie sobą?

Mnie marzy się krótki czas z zakonnikiem - kamedułem. Tego z Bielan ( w końcu nazwa od ich białego habitu się wzięła). Ich Mała Reguła św. Romualda jest wyjątkowo surowa. Porozmawiać, posłuchać ba! popatrzyć na taką uduchowioną osobę tego chyba nam brakuje. Prawdziwych szczerych autorytetów w sferze duchowej także.

A może warto jak ja stanąć rano przed kościołem w Borowej , spojrzeć na niego, spojrzeć na dzwonnicę wybijającą miarowo na każdej uroczystości. Zastanowić się w tym wstającym dniu nad naszym życiem, naszą egzystencją, naszym Ja w Świecie i Świata w naszym Ja. Ranki choć nienaturalnie ciepłe na grudniowy grudzień, to już czarno-atramentowe z oddali wstającym słońcem ...najlepszy czas na wielkie przemyślenia, na wszelkie przemyślenia......Warto....z rana ...warto...